Panorama van Gent

De Belvedère is een bewuste, majestueuze bekroning van de Boekentoren. Zijn functie was minder duidelijk. Van de Velde wilde er een museum van het boek van maken, de universiteit wilde het gebruiken voor lezingen en recepties. De publieke functie kon echter nooit ingevuld worden, omdat een goede liftverbinding ontbrak. De chique Belvedère werd daardoor een plek waar het personeel van de Boekentoren zijn middagboterham mocht eten of op de biljart spelen.

Pas sinds de restauratie van Robbrecht en Daem architecten bevindt de belvedère zich terug in originele staat. Ingrepen uit de jaren 1960 en 1970, met linoleum en isomo, en een hardnekkige waterinsijpeling, hadden er een verwaarloosde plek van gemaakt. In de jaren 1990 weigerde een hoofdbibliothecaris er nog langer prominenten rond te leiden: 'Ik schaamde mij dood'.

Onthutste reacties op de staat van het gebouw leidden aan het begin van de jaren 2000 tot de restauratiecampagne, en tot het resultaat dat je nu ziet. De Antwerpse bouwpromotor André Singer kocht in 2002 het boekentorenarchief van Henry van de Velde: zijn verontwaardiging over wat er van het gebouw geworden was, en de kennis, middelen en energie die hij ter beschikking stelde van de campagne, hebben een cruciale rol gespeeld in het welslagen ervan.

Panorama

Vanuit de Ontvangstruimte vertrekt de nieuwe bezoekerslift naar boven. Pal op noordoostelijke as stevent hij de lucht in, éénentwintig verdiepingen hoog. Het zicht boven is panoramisch, terwijl de kracht van Van de Veldes architectuur de Belvedère een bijna sacrale dimensie geeft.

Sinds 2018 wordt de toren afgetopt door een beeldhouwwerk van Greta van Puyenbroeck, een bronzen hond, die als een sfinkx waakt over het oosten.

Alle informatie over de bezoekmogelijkheden vind je op boekentoren.gent.